زینت

زینت دختری است خیابانی که از دوران کودکی تحت سرپرستی افرادی مختلف قرار می‌گیرد. که هر یک از آن‌ها نماد یکی از طبقات جامعۀ مصر است. او با آنکه در خیابان می‌زیسته ولی با هوش و استعداد سرشار خود زیر نظر یک معلم مسیحی به نام مریم پیانو و آواز را می‌آموزد.او در این داستان با آنکه مادرش را هیچ‌وقت ندیده ولی همواره خود را زینت دختر زینات معرفی می‌کند (زیبا دختر زیبایی‌ها). او در این داستان زبان گویای دختران و پسران خیابانی است که مورد تعدی و تجاوز حتی رجال دینی و صاحب منصبان حکومتی قرار می‌گیرند. او در واقع دختر بدور دامهیری است که عاشق یک دانشجوی مبارز بوده ولی بعد از به‌دنیا آمدن زینت آن دانشجو را اعدام می‌کنند و  او ناگزیر از رها کردن زینت در خیابان می‌شود. زینت در این داستان سمبل یک دختر خیابانی مبارز است که به‌ستیز علیه دین‌فروشی و ایستادگی در برابر جاه‌طلبان ریاکار برمی‌خیزد و ندای آزادی‌خواهی و حقوق از دست‌رفتۀ زنان و دختران را سر می‌دهد.

نوال السعداوی نویسنده، فعال اجتماعی، فمینیست، مدافع حقوق زنن و کودکان و پزشک مصری است. به گمان برخی، سعداوی بزرگ‌ترین نماینده زنان رمان‌نویس عرب است که در رمان‌هایش بیش از همه به زندگی خود پرداخته ‌است.

سعداوی در سال ۱۹۵۵ لیسانس پزشکی و جراحی را از دانشگاه قاهره و کارشناسی ارشد پزشکی را در سال ۱۹۶۵ از دانشگاه کلمبیای نیویورک گرفت و در دانشگاه «عین شمس» قاهره به بررسی علمی ـ موضوعی درباره روان‌شناسی پرداخت.

در حاشیه ماندنِ زنان، برای سعداوی، همیشه پرسش‌برانگیز بوده ‌است. او، نبود دموکراسی و آزادی و استبداد دینی را در مصر، عامل عقب‌ماندگی و ناآگاهی هموطنانش می‌داند. آشنایی خوانندگان عرب با نوال سعداوی، با نخستین رمان او به‌نامِ «خاطرات یک پزشک» بود. وی پس از آن به نگارش رمان‌های دیگری پرداخت از جمله «زنی در نقطه صفر»، «دو زن در یک زن»، «غایب»، «عشق در زمان نفت» و چند داستان کوتاه دیگر. در ایران نیز با کتاب «چهرۀ عریان زن عرب» شناخته شده ‌است. به گمانِ برخی، سعداوی بزرگ‌ترین نماینده زنان رمان‌نویس عرب است؛ که در رمان‌هایش بیش از همه به زندگی خود پرداخته‌است.خودِ نوال سعداوی معتقد است، پیش از آن‌که یک فمینیست باشد، بیشتر یک «نویسنده» و «داستان‌نویس» است. دولت مصر پروانۀ پزشکی وی را به دلیل حضورش در عرصۀ دفاع از حقوق زنان و کودکان خیابانی لغو کرده است.