مسافت طولانی نبود / حسین حضرتی (ح. ا. تیرداد)

ویراستار و نویسنده­ای مستقل با دختری در یک شب بارانی در زمان گسترش کرونا و اعتراض های مردمی و سرکوب گسترده با دختری که شغل سربازی دارد در فضای مجازی با هم آشنا می‌شوند. هریک از دو اهالی کشورهای متخاصم و کین‌ورز با هم هستند؛ با هزاران مایل فاصله. روابط دیپلماتیک دو کشور قطع است. دوستی آن‌ها صمیمی می‌شود و به هم اعتماد پیدا می‌کنند. دختر سرباز اصرار دارد به کشور نویسنده مسافرت کند و با او دیدار داشته باشد. نویسنده ریسک آمدن دوستش را خطرناک می‌داند و تأکید می‌کند از مسافرت اجتناب کند. آن‌ها فارغ از سیاست‌های کشورشان یکدیگر را برای زندگی برگزیده‌اند.

علاقه‌مندی به داستان‌نویسی از 13 سالگی با نوشتن چند داستان کوتاه که نامش را " رنجها " گذاشته بودم. مطالعه ساختار فیلمنامه و داستان‌نویسی. گذراندن کلاس‌های سینما. کارگردانی دو فیلم کوتاه. دستیار فیلم‌های 16 میلیمتری. برای نوشتن داستان و رمان دانشگاه را نیمه‌تمام گذاشتم. انتشار داستانهای کوتاه و مقاله‌های نظری و پژوهشی در مجلات و نشریات جوانان امروز، کلک، نقدنو و چیستا. انتشار کتاب:1ـ "افسانه شهرآفتاب " نشرآسا 1376داستان بلند فانتزیک در ژانرحماسی.

2– "نان و سه تار "نشرمیرکسری 1383داستان بلند واقعگرا برای نوجوانان 3- مجموعه داستان " بچه‌های رئیس‌جمهور" نشرخارا 1398.

کارتحقیق رمان "داو" را سال 78 شروع کردم که توأمان با نگارش رمان تا آخر ادامه یافت. اما نگارش رمان از سال 81 شروع سال 94 پایان یافت. در یک شب بارانی در روزهای فراگیری کرونا نوشتن «مسافت طولانی نبود» شروع شد و در آخر سال گذشته به پایان رسید. اکنون در حال نگارش رمان "ریکشا بدون مسافر"هستم.